- ozdobić (się)
- ozdobić (się) {{/stl_13}}{{stl_7}}ZOB. ozdabiać (się) {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
ozdobić (się)
Look at other dictionaries:
ozdabiać się – ozdobić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} sprawiać, że wygląda się ładniej; upiększać się, stroić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ozdabiać się biżuterią. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ozdobić — dk VIa, ozdobićbię, ozdobićbisz, ozdób, ozdobićbił, ozdobićbiony ozdabiać ndk I, ozdobićam, ozdobićasz, ozdobićają, ozdobićaj, ozdobićał, ozdobićany 1. «upiększyć, przystroić, udekorować» Stół ozdobiony kwiatami. Ściany ozdobiono freskami.… … Słownik języka polskiego
przybrać — dk IX, przybraćbiorę, przybraćbierzesz, przybraćbierz, przybraćbrał, przybraćbrany przybierać ndk I, przybraćam, przybraćasz, przybraćają, przybraćaj, przybraćał, przybraćany 1. «zwykle o wodzie, rzece: podnieść się powyżej normalnego poziomu,… … Słownik języka polskiego
ozdabiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, ozdabiaćam, ozdabiaća, ozdabiaćają, ozdabiaćany {{/stl 8}}– ozdobić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, ozdabiaćbię, ozdabiaćbi, ozdabiaćzdób, ozdabiaćbiony {{/stl 8}}{{stl 7}} sprawiać, że coś staje się ładniejsze,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ubrać — dk IX, ubiorę, ubierzesz, ubierz, ubrał, ubrany ubierać ndk I, ubraćam, ubraćasz, ubraćają, ubraćaj, ubraćał, ubraćany 1. «włożyć na kogoś albo na coś ubranie, obuwie, nakrycie głowy itp.; odziać» Ubierać dziecko, lalkę. Ubrać kogoś w nową… … Słownik języka polskiego
ustroić — dk VIa, ustroję, ustroisz, ustrój, ustroił, ustrojony rzad. ustrajać ndk I, ustroićam, ustroićasz, ustroićaj, ustroićał, ustroićany «uczynić coś strojnym, ubrać kogoś strojnie; wystroić; ozdobić, udekorować» Ustroić choinkę. Ustroić stół kwiatami … Słownik języka polskiego
umaić — dk VIa, umaję, umaisz, umaj, umaił, umajony rzad. umajać ndk I, umaićam, umaićasz, umaićają, umaićaj, umaićał, umaićany «przybrać, ozdobić coś zielonymi gałązkami, liśćmi, kwiatami; o roślinności: pokryć ziemię zielonością, kwiatami» Umaić chaty… … Słownik języka polskiego
grafika — ż III, CMs. grafikaice 1. blm «dział sztuk plastycznych posługujący się głównie linią, kreską i stopniowaniem walorów obejmujący dzieła wykonane wypukłą, wklęsłą lub płaską techniką powielania odbitek na dowolnym podłożu (zwłaszcza na papierze… … Słownik języka polskiego
ubarwić — dk VIa, ubarwićwię, ubarwićwisz, ubarw, ubarwićwił, ubarwićwiony ubarwiać ndk I, ubarwićam, ubarwićasz, ubarwićają, ubarwićaj, ubarwićał, ubarwićany, książk. «uczynić barwnym, kolorowym; ozdobić, upiększyć barwami; nadać czemuś barwę, kolor (za… … Słownik języka polskiego
haft — m IV, D. u, Ms. haftfcie; lm M. y 1. «wzór, ornament wyszyty na tkaninie, rzadziej na skórze; szczegół wyhaftowany» Haft angielski, kolorowy, płaski, wypukły. Ażurowy haft richelieu. Haft na poduszkę. Wzór haftu na kołnierzyk. Ozdobić sukienkę… … Słownik języka polskiego
